«Φωνή της Αλήθειας», αρ. φυλ. 43, 15 - 30 Σεπτέμβρη 1995, σελ. 1 και 3
Κώστα Σουμελίδη
Ο μοναδικός, ο πιο βασικός από τους βασικότερους παράγοντες που καθόρισαν την ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος στην Ευρώπη είναι το 20ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ - η αντεπαναστατική σοσιαλδημοκρατική του γραμμή. Αυτό δεν είναι συμπέρασμα ή διαπίστωση ενός ή σειράς διαλόγων. Είναι πλέον επιβεβαίωση της ίδιας της ζωής.
Η ΚΕ του “Κ”ΚΕ, στις 24 Μαρτίου 1995 παρουσίασε τους προβληματισμούς της με τίτλο “Προβληματισμοί για τους παράγοντες που καθόρισαν την ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος στην Ευρώπη”. Είναι προσπάθεια στήριξης και υπεράσπισης του 2Οου συνεδρίου του ΚΚΣΕ, του ρεβιζιονισμού του Χρουτσώφ και των διαδόχων του, μετά από την ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος στην Ευρώπη. Για να δοθεί επίκαιρη οντότητα στους προβληματισμούς της, στο εξώφυλλο της ειδικής έκδοσης γράφει διακριτικά: “Η επικαιρότητα και η αναγκαιότητα του σοσιαλισμού”. Προσπάθεια αποπροσανατολισμού, απάτης δημαγωγίας και υποκρισίας. Το έργο είναι πολύ σοβαρό. Οι χειροκροτητές του χρουτσωφισμού δεν
έχουν ούτε θάρρος ούτε ιδεολογικά κότσια για να κάνουν ένα τέτοιο σοβαρό έργο. Τα χειροκροτήματα του χρουτσωφισμού ήταν ταυτοχρόνως και χειροκροτήματα της ανατροπής του σοσιαλιστικού συστήματος της Ευρώπης. Οι Λένιν-Στάλιν, καθοδηγούμενοι από τον μαρξισμό, δημιούργησαν, οικοδόμησαν, έστησαν το γνωστό τεράστιο στην ιστορία σοσιαλιστικό οικοδόμημα, Όλες οι εργαζόμενες μάζες, επικεφαλής η εργατική τάξη, δέχτηκαν, τάχθηκαν υπό την σωστή καθοδήγησή τους, συνειδητά τους υποστήριξαν, στήριξαν, υπερασπίστηκαν πότε χωρίς και πότε, όταν ήταν αναγκαίο, με όπλα.
Η οικοδόμηση του σοσιαλιστικού οικοδομήματος ήταν συνεχής ανειρήνευτη πάλη μεταξύ εργαζομένων με σοσιαλιστική συνείδηση και εκμεταλλευτών καταπιεστών με τσαρικοαστική συνείδηση. Κράτησε πολλά χρόνια. Περίπου 38 χρόνια εφόσον παρθεί υπόψη σαν όριο 1917-1956. “Η ζωή είναι πάλη” έλεγε ο Λένιν. Αποδεδειγμένο πλέον και από την ίδια την ζωή. Κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει. Για το στήσιμο του σοσιαλιστικού οικοδομήματος δόθηκαν τεράστιες θυσίες. Στην κορυφή των θυσιών με λαμπερά γράμματα είναι γραμμένα τα ονόματα Λένιν- Στάλιν.
Ο Χρουτσώφ, συνειδητά καθοδηγούμενος από τον αντιμαρξισμό, ανέστησε, οργάνωσε, ένωσε όλα τα αστικά υπολλείμματα με αντισοσιαλιστική-αστικοκαπιταλιστική συνείδηση και τα οδήγησε ενάντια στο σοσιαλιστικό οικοδόμημα, με πρώτο στρατηγικό στόχο την ανατροπή του σοβιετικού σοσιαλιστικού συστήματος.
Μετά το θάνατο του Στάλιν στο τιμόνι της χώρας προωθήθηκε ο Μαλενκόφ, ο εισηγητής του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΣΕ. Το τελευταίο συνέδριο της εποχής Λένιν-Στάλιν. Υπό την καθοδήγησή του έγινε μόνο μία Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΣΕ. Μετά φάνηκαν μαύρα και πυκνά σύννεφα με πολλά ερωτηματικά. Εκτελείται εν ψυχρώ, άνευ δίκης ο Μπέρια, υπουργός Ασφάλειας της ΣΕ με μόνη ενημέρωση από τον τύπο για “βαλτός πράκτορας του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού”. Επακολούθησε στα γρήγορα δήλωση παραίτησης του Μαλενκόφ με περιεχόμενο, ότι δεν μπορεί να συνεχίσει καθήκοντα τιμονιέρη, πράγμα που ευνόησε τον Χρουτσώφ για την εξουσία.
Στις παραμονές του 20ου συνεδρίου, στην Κομματική Οργάνωση της Τασκένδης του ΚΚΕ ξεσπάει πρωτάκουστο και μη αναμενόμενο πογκρόμ υπό την καθοδήγηση του καθογημούμενου αντιμαρξιστή Π. Δημητρίου με αιχμή ενάντια στο καθοδηγούμενο από το μαρξισμό-λενινισμό ΚΚΕ.(1)
Στο 20ο συνέδριο του ΚΚΣΕ επικράτησε το “ειρηνικό πέρασμα από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό”, ή “ειρήνική συνύπαρξη” και η “ειρηνική συνεργασία”. Επισημοποιήθηκε ο αναθεωρητισμός. Η αρχή του κακού! Η αρχή της ανατροπής του σοσιαλιστικού συστήματος στην Ευρώπη και της καπιταλιστικής παλινόρθωσης. Η ενότητα της ΚΕ του ΚΚΣΕ στο 20ο συνέδριο ήταν φαινομενική. Αυτό επιβεβαιώθηκε από την αποβολή αργότερα της “αντικομματικής ομάδας” Μαλενκόφ-Μολότοφ, από το 21ο έκτακτο συνέδριο και μετά από το 22ο.
Ο σοβιετικό λαός ήταν πρόθυμος και έτοιμος να υπερασπιστεί τη σοβιετική σοσιαλιστική πατρίδα. Τις προσδοκίες του τις ματαίωσε η παραίτηση του Μαλενκόφ. Η ξαφνική εκτόπιση του Χρουτσώφ από την ηγεσία γιορτάστηκε αυθόρμητα από το σοβιετικό λαό, αδειάζοντας με χαρά μερικά μπουκάλια βότκα παραπάνω. Στα μέλη της “αντικομματικής ομάδας”, από την ηγεσία του ΚΚΣΕ του 20ου συνεδρίου, καθορίστηκε υποχρεωτικός τόπος ζωής και δουλειάς όπου αργοπέθαιναν. Τις λεπτομέρειες η ίδια η ζωή δεν θ’ αργήσει να τις βγάλει στην επιφάνεια.
Το 20ο συνέδριο κατέστρεψε ανεπανόρθωτα και την ενότητα των αδερφών κομμάτων. (2)
Ο Χρουτσώφ στο 20ο συνέδριο κατάφερε και αφόπλισε ιδεολογικά το ΚΚΣΕ από το μαρξισμό και το όπλισε με τις αντιμαρξιστικές θεωρίες των Καούτσκι, Ζηνόβιεφ, Κάμενεφ, Τρότσκι, Μπουχάριν και πέτυχε με τους διαδόχους του αυτό που δεν κατόρθωσε ο Χίτλερ με τα πιο σύγχρονα όπλα στο 2ο Παγκόσμιο πόλεμο. Ανάτρεψε το σοσιαλιστικό σύστημα στην Ευρώπη, παλινόρθωσε τον καπιταλισμό.
Το “ειρηνικό πέρασμα”, η “ειρηνική συνύπαρξη”, η “ειρηνική συνεργασία” και ο “παλλαϊκισμός” εκτόπισαν τον ακρογωνιαίο λίθο του μαρξισμού, την διχτατορία του προλεταριάτου, και στη θέση της καθιερώθηκε το “παλλαϊκό κράτος” και το “παλλαϊκό κόμμα”. Ο “παλλαϊκισμός” φαρδιά πλατιά άνοιξε τις πόρτες στα κομματικά και σοβιετικά όργανα, από τα κάτω μέχρι τα πάνω, στα αστικά υπολείμματα, που αποτελούσαν ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος και καπιταλιστική παλινόρθωση. Η ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος στην Ευρώπη είναι έργο όλων των συνεδρίων του ΚΚ- ΣΕ με αφετηρία το 20ο. Έγινε με σκληρή πάλη και πολλές θυσίες(3).
Ήταν και φλύαρος ο Χρουτσώφ. Από το βήμα του 22ου συνεδρίου του ΚΚΣΕ υποσχέθηκε στη νέα γενιά της Σ.Ε. για το 1980 κομμουνιστικές συνθήκες ζωής. Πρωτάκουστη ψευτιά και απάτη. Πέτυχε ρεκόρ σε διεθνή κλίμακα. Το 1991 η νέα γενιά της ΣΕ. αντί κομμουνιστικές απολαμβάνει ανοιχτά πικρές καπιταλιστικές γεύσεις. Δεν έφτασαν οι ψεύτικες μόνο υποσχέσεις. Χωρίς καθυστέρηση μπήκαν εμπρός οι αλλαγές στους σοβιετικούς νόμους. Εκτοπίστηκαν οι νόμοι περί σχεδιασμένης σοσιαλιστικής οικονομικής ανάπτυξης από νόμους αναρχικής καπιταλιστικής οικονομικής ανάπτυξης. Στον τομέα των τιμών ακυρώθηκε η πολιτική των σταθερών εκπτώσεων κάθε χρόνο στα είδη αγαθών πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης και εισήχθηκε η πολιτική της συνεχούς αύξησης τιμών σε όλα τα αγαθά, πότε αθόρυβα και πότε στα κλέφτικα. Στα χρόνια του Μπρέζνιεφ, μέσα στα κομματικά και σοβιετικά ιδρύματα εμφανίστηκαν μαγαζιά με τιμές πολύ χαμηλές από τα οποία είχαν δικαίωμα να ψωνίζουν μόνο προνομιούχοι.
Ο Στάλιν, μετά το 20ο συνέδριο, κατασυκοφαντήθηκε χωρίς να είναι προσωπολάτρης. Την αρχή την έκανε τη ηγεσία του ΚΚΣΕ του 20ου συνεδρίου. Μετά ενσωματώθηκαν οι ηγεσίες των ευθυγραμμισμένων αδερφών κομμάτων χωρίς εξαίρεση και η ηγεσία του “Κ”ΚΕ, παραγωγής “6ης Ολομέλειας”, Μάρτης 1956.
Από τις ηγεσίες των αδερφών κομμάτων που δεν έπαψαν να καθοδηγούνται από το μαρξισμό, ο Στάλιν και το έργο του δεν συκοφαντήθηκε, μόνο υπερασπίστηκε.
Ο Στάλιν δεν ήταν προσωπολάτρης
- Ήταν λάτρης του σοσιαλιστικού συστήματος
- Ήταν λάτρης του ΚΚΣΕ, όπως το παρέλαβε από το Λένιν
- Ήταν λάτρης της διχτατορίας του προλεταριάτου και της ηγεμονίας της εργατικής τάξης
- Ήταν λάτρης του μαρξισμού-λενινισμού
- Ήταν λάτρης του διεθνούς κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος
- Ήταν λάτρης του “προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε”
Όλη τη ζωή του την αφιέρωσε γι ‘ αυτά που λάτρευε. Από την ιστορία ποτέ δεν θα ξεχαστεί.
Ο Χρουτσώφ θα περάσει στην ιστορία σαν εχθρός και προδότης του μαρξισμού-λενινισμού, του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος, καταστροφέας του ΚΚΣΕ των Λένιν-Σταλιν, του σοβιετικού σοσιαλιστικού συστήματος και κράτους, φίλος, συνεργάτης και συμπαραστάτης του ιμπεριαλισμού με επικεφαλής τον αμερικάνικο.
Στις δύσκολες στιγμές του 2ου Παγκοσμίου πολέμου, ο Στάλιν με τα χέρια των εχθρών του υπερασπίστηκε το σοσιαλιστικό σύστημα και νίκησε.
Ο Χρουτσώφ και οι διάδοχοί το κατέστρεψαν και το παρέδωσαν στους αετονύχηδες με νύχια γαμψά της καπιταλιστικής παλινόρθωσης.
Καθοδηγούμενος ο Στάλιν από τον μαρξισμό-λενινισμό με επιτυχία συνέχισε το έργο του Λένιν.
Καθοδηγούμενος από τον αντιμαρξισμό-αντιλενινισμό ο Χρουτσώφ και οι διάδοχοί του κατέστρεψαν, καταρήμαξαν το έργο του Λένιν και του Στάλιν. Το πέτυχαν σε 33 χρόνια εφόσον παρθούν υπόψη σαν όρια 1956, 20ο συνέδριο, 1991 κατάληψη περεστρόικας.
Οι ηγεσίες των ευθυγραμμισμένων με το ΚΚΣΕ του 20ου συνεδρίου κομμάτων 33 χρόνια χειροκροτούσαν την ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος και την καπιταλιστική παλινόρθωση, συμπεριλαμβανομένης και της ηγεσίας του “Κ”ΚΕ, παραγωγής “6ης Ολομέλειας”, Μάρτης 1956 και πραξικοπηματικής επέμβασης του ΚΚΣΕ του 20ου συνεδρίου με τον Χρουτσώφ καθοδηγητή.
Από τη φύτρα του ο Χρουτσώφ ήταν αντιμαρξιστής. Τρύπωσε στις γραμμές του ΚΚΣΕ των Λένιν-Στάλιν, δούλευε με “αφοσίωση”, έφθασε μέλος του πολιτικού γραφείου του ΚΕ απ ‘ όπου, αφού του δόθηκε η ευκαιρία, άρχισε το καταστρεπτικό του έργο. Την ευκαιρία την έδωσε ο θάνατος του Στάλιν.
Οι ηγεσίες των αδερφών κομμάτων που κατάγγειλαν το 20ο συνέδριο υπερασπίστηκαν το σοσιαλιστικό σύστημα και πάλεψαν ενάντια στην καπιταλιστική παλινόρθωση. Το σοσιαλιστικό σύστημα το υπερασπίστηκε και ο εξόριστος Ν. Ζαχαριάδης, από το Σουργκούτ της παγωμένης Σιβηρίας μαζί με την καταπληκτική πλειοψηφία των κομμουνιστών της Κομματικής Οργάνωσης Τασκένδης, τους πάνω από 40 φυλακισμένους και εξόριστους της Σιβηρίας του Καζαχστάν και τους διαφωνούντες με τις αποφάσεις της “6ης Ολομέλειας” του “Κ”ΚΕ στην Ελλάδα.
Τώρα ο Π. Δημητρίου καμαρώνει την ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος, την καπιταλιστική παλινόρθωση και χαίρεται γιατί θυσίασε το ένα απ ‘ τα δύο αυτιά του. Πείστηκε, ότι αυτό που δεν κατάφερε ο Χίτλερ, το κατάφεραν οι ομοϊδεάτες του, συμπεριλαμβανόμενος και ο ίδιος σ’ αυτούς.
Η ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος στην Ευρώπη έντονα “προβλημάτισε” την ηγεσία του “Κ”ΚΕ. Είναι η ίδια ηγεσία που 33 χρόνια χειροκροτούσε ανατροπή και παλινόρθωση. Τώρα προβληματίζεται! Άξιο προσοχής είναι το πώς προβληματίζεται! Στη σελ. 3, παράγραφος 1 του ένθετου (24 Μαρτίου 1995) στην ειδική ενημέρωση της ΚΕ του “Κ”ΚΕ, ο αναγνώστης διαβάζει: “οι κλασσικοί δεν έδωσαν και δεν μπορούσαν να δώσουν τις λεπτομέρειες της οικοδόμησης της σοσιαλιστικής κοινωνίας”. Ασέβεια! Ο γράφων πιστεύει πως, ότι χρειάστηκε οι κλασσικοί το ’δωσαν με το παραπάνω. Ο Στάλιν άφησε πολλές καλές συμβουλές. Ο γράφων θυμάται μόνο μερικές, τις πιο βασικές:
- Ο ακρογωνιαίος λίθος του μαρξισμού είναι η διχτατορία του προλεταριάτου. Πρέπει να την διαφυλάξουμε σαν την κόρη του ματιού.
- Τον εχθρό για να τον νικήσεις πρέπει να τον μισήσεις με όλη τη δύναμη.
- Το φρούριο από τα μέσα καταχτιέται.
- Ο ρεβιζιονισμός είναι θεωρία αστική- αντιμαρξιστική.
- Οι ρεβιζιονιστές είναι βοηθοί της αστικής τάξης, διαιωνιστές της καπιταλιστικής κοινωνίας.
Τι έκανε ο Χρουτσώφ και οι διάδοχοί του; Την διχτατορία του προλεταριάτου την αρνήθηκαν, την ποδοπάτησαν, την τσαλαπάτησαν, προσποιούμενοι πως είναι περισσότερο μαρξιστές-λενινιστές απ’ τους ίδιους τους Μαρξ και Λένιν. Πέρασαν στα αγκαλιάσματα με τους εχθρούς του σοσιαλισμού με δικαιολογία ότι έχουν δόντια πυρηνικά. Άνοιξαν διάπλατα τις πόρτες του φρουρίου και τις άφησαν αφρούρητες με σκοπό την μείωση των οικονομικών εξόδων. Έτσι τόλεγαν τότες και τα δικαιολογούσαν. Σιωπηλά, δώσαν δυνατότητα διέλευσης στον εχθρό και πέρασαν μέσα στο φρούριο. Για το ότι είναι βοηθοί της αστικής τάξης και διαιωνιστές της καπιταλιστικής κοινωνίας αυτό, δεν μπόρεσαν να το ανατρέψουν γιατί δεν το επέτρεψε η ίδια η ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος. Το επιβεβαίωσαν μόνοι, ότι πραγματικά είναι και, βοηθοί της αστικής τάξης και, διαιωνιστές της καπιταλιστικής κοινωνίας.
Οι προβληματισμοί της ηγεσίας του 14ου συνεδρίου του “Κ”ΚΕ για τους παράγοντες που καθόρισαν την ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος στην Ευρώπη, πριν το 20ο συνέδριο δεν υπήρχαν. Αυτό το πέρασε αδιευκρίνιστο. Αν υπήρχαν πριν, τότε δεν θα υπήρχε σοσιαλιστικό σύστημα γιατί δεν μπορούσε να ήταν δυνατή η ύπαρξή του. Εμφανίστηκαν μετά. Επομένως είναι ανάγκη να καταγγελθούν οι παράγοντες που καθόρισαν την ανατροπή. Ο γράφων πιστεύει πως οι παράγοντες που καθόρισαν την ανατροπή είναι:
1) Η άρνηση του μαρξισμού-λενινισμού από τον Χρουτσώφ και τους διαδόχους του.
2) Ο χρουτσωφικός αναθεωρητισμός.
3) Το 20ο συνέδριο του ΚΚΣΕ.
4) Όλα τα συνέδρια του ΚΚΣΕ μετά το 20ο συνέδριο.
5) Η “περεστρόικα” του Γκορμπατσώφ.
6) Τα χειροκροτήματα των ευθυγραμμισμένων ηγεσιών αδερφών κομμάτων συμπεριλαμβανομένης και του “Κ”ΚΕ, παραγωγής “6ης Ολομέλειας”, Μάρτης 1956.
Ότι δημιουργήθηκε από τους Λένιν-Στάλιν το δημιούργησαν καθοδηγούμενοι από το μαρξισμό, ο οποίος περικλείει ισχυρή δημιουργική δύναμη ριζικών επαναστατικών αλλαγών και εξελίξεων.
Ότι καταστράφηκε από τον Χρουτσώφ και τους διαδόχους του έγινε συνειδητά καθοδηγούμενοι από την αστική αντιμαρξιστική ιδεολογία-θεωρία. Έγινε προγραμματισμένα. Το βαρύτερο και μεγαλύτερο μέρος του έργου των Λένιν-Στάλιν δεν καταστράφηκε. Δεν υπάρχει μα και ούτε θα υπάρξει δύναμη από την οποία Θα μπορούσε να καταστραφεί.
Οι προβληματισμοί της ΚΕ του 14ου συνεδρίου του “Κ”ΚΕ μετά την ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος στην Ευρώπη και την παλινόρθωση του καπιταλισμού την οδηγούν σε ακόμα περισσότερο επικίνδυνους αντιμαρξιστικούς προσανατολισμούς με σίγουρη κατάληξη την χρεοκοπία, σε συνθήκες επιστημονικοτεχνικής επανάστασης. Μεταξύ μαρξισμού και χρουτσωφικού ρεβιζιονισμού δεν υπάρχει “ειρηνική συνύπαρξη” και “ειρηνική συνεργασία”. Υπάρχει ανειρήνευτη σκληρή πεισματική πάλη: Ή με τον μαρξισμό ή με τον αντιμαρξισμό. Άλλη επιλογή δεν υπάρχει.
-------
1) Το πογκρόμ απότυχε και ο καθοδηγητής του έχασε το ένα από τα δυο αυτιά του. Η μαχητική συμμετοχή της μαρξιστικής υπεράσπισης ήταν αφάνταστα μεγάλη. Επίσης ισχυρή ήταν και η έγκαιρη παρουσία αστυνομικής και στρατιωτικής δύναμης, η οποία συμπεριφέρονταν με ιδιαίτερη, συμπάθεια στους αντιμαρξιστές πογκρομιστές. Επακολούθησαν πολλά κομματικά αχτίφ όλης της Οργάνωσης στα οποία πάντα ήταν παρών και ο Π. Δημητρίου. Όταν ζητούσε από τον πρόεδρο του προεδρείου παράταση ομιλίας μερικών λεπτών, τότε παρενέβαινε ο Ν. Ζαχαριάδης λέγοντάς του: «Σαν αντιεισηγητής πάρε αυτά που δικαιούσαι». Τότε ο Δημητρίου αρνούνταν να κάνει αντιεισήγηση μάζευε την ουρά στα σκέλια του και έπαιρνε θέση στην καρέκλα του. Στις πιο αιχμηρές εκφράσεις του ο Δημητρίου από τον Ζαχαριάδη δεν αδικεύονταν. «Εσύ Δημητρίου δεν είσαι ο ελέφαντας, είσαι η άκρα τη ουράς του ελέφαντα» (τ’ άκουσα προσωπικά). Όσο για τη θυσία του ενός απ’ τα δυο αυτιά του είπε κάπως έτσι: «Στους πολιτικούς άντρες το τέντωμα των αυτιών τα κάνει να φαίνονται ακόμα και απ’ το φεγγάρι».
Το πογκρόμ διατάραξε την τάξη και ησυχία στην πόλη. Έγιναν μαζικές συλλήψεις από την αστυνομία. Οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στη δικαιοσύνη. Η δικαιοσύνη, δίκασε «αμερόληπτα». Ποινές έως και 3 χρόνια στέρησης ελευθερίας. Έτσι τό ’λεγε τότες η δικαιοσύνη στον Τασκένδη. Δικάστηκαν μόνο υπερασπιστές του μαρξισμού-λενινισμού) με την κατηγορία «χούλιγκαν». Αντιμαρξιστής, πογκρομισής ούτε ένας δεν δικάστηκε. Έτσι δικάζονταν στην Τασκένδη οι Έλληνες κομμουνιστές στις παραμονές του 20ου συνεδρίου. Η διοχέτευση στους δρόμους και τα πεζοδρόμια εύκολων και ανεύθυνων χαρακτηρισμών από τους καθοδηγούμενους πογκρομιστές ήταν άλλο πράμα: μαύροι, κατάμαυροι, ματωμμένοι ματωβαμμένοι, αντικομματικοί, αντισοβιετικοί πράκτορες του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Ο Ν. Ζαχαριάδης «συνεργάτης των γερμανών» στα χρόνια της κατοχής, στο Νταχάου της Γερμανίας, κλπ.
Έτσι χαρακτηρίζονταν και τρομοκρατούνταν οι έλληνες κομμουνιστές υπερασπιστές του μαρξισμού-λενινισμού στην Τασκένδη στις παραμονές του 20ου συνεδρίου.
2) Πρώτο, χωρίς καθυστέρηση το αδερφό κόμμα τις μικρής Αλβανίας κατάγγειλε το 20ο συνέδριο. Επίσημα, πρώτο άνοιξε μέτωπο ενάντια στο χρουτσωφικό ρεβιζιονισμό. Έγινε φάρος στην Ευρώπη. Μετά το θάνατο του Ενβέρ Χότζα αρνήθηκε το μαρξισμό με βαριές συνέπειες σε βάρος του αλβανικού λαού.
Τα αδερφά κόμματα των λαϊκοδημοκρατικών χωρών τις Α. Ευρώπης συμφώνησαν, χειροκρότησαν, ευθυγραμμίστηκαν με το ΚΚΣΕ του 20ου συνεδρίου. Οι διαφωνούντες καταδιώχτηκαν μέχρι φυσικές εξόντωσης.
Το αδερφό κόμμα της Λαϊκής Κίνας καθυστερημένα κατάγγειλε το 20ο συνέδριο, τον χρουτσωφικό ρεβιζιονισμό.
Το αδερφό κόμμα της Βόρειας Κορέας σιωπηλά δεν ευθυγραμμίστηκε με το ΚΚΣΕ του 20ου συνεδρίου.
Το αδερφό κόμμα της Γιουγκοσλαβίας, που στα χρόνια της χιτλεροφασιστικής κατοχής καθοδηγούνταν απ’ το μαρξισμό-λενινισμό ένωσε τους λαούς της Γιουγκοσλαβίας, τους οδήγησε στη λαμπρή νίκη και στην απελευθέρωση της πατρίδας, το 1948 αποστατεί επίσημα με επικεφαλής τον Τίτο και υποτάσσει τη χώρα στους ιμπεριαλιστές και τη φέρνει στη σημερινή κατάσταση. «Ιδιαίτερα σήμερα για τον λαό της Γιουγκοσλαβίας αναγκαία είναι η ενότητα, αδερφοσύνη, συμφιλίωση και στροφή των όπλων ενάντια στην προνομιούχο ομάδα και τ’ αφεντικά της, αμερικανούς και ευρωπαίους, στους οποίους ο τιτοϊσμός με τη βοήθεια των κυανόκρανων συμπαραστέκεται. Δίκαια η ίδια η ζωη, τον Τίτο και το επιτελείο του, τους κατάταξε στην ομάδα των βοηθών της αστικής τάξης και διαιώνισης της καπιταλιστικής κοινωνίας» ...
3). Στον κατάλογο των θυσιών γράφτηκε και το όνομα Ν. Ζαχαριάδης, ΓΓ του ΚΚΕ έως τη λεγόμενη «6η Ολομέλεια», Μάρτης 1956. Μετά άκαμπτος αγωνιστής ενάντια στην ευθυγράμμιση του «Κ»ΚΕ με το ΚΚΣΕ του 20ου συνεδρίου ενάντια στην ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος στην Ευρώπη και την καπιταλιστική παλινόρθωση.
-------
Λόγω της μεγάλης έκτασής του κι έλλειψης χώρου, το άρθρο του σ. Κ. Σουμελίδη δημοσιεύεται συντομευμένο. προπαντός στα σημεία που έχουν αποσπαστεί από τον κύριο κορμό του άρθρου κα έχουν δοθεί χωριστά ως σημειώσεις στο τέλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου