Δημοσιεύουμε την έκκληση των μαρξιστικών-λενινιστικών κομμάτων και οργανώσεων της σύσκεψης του Ισημερινού
«Φωνή της Αλήθειας», αρ. φυλ 20, 1-15/9/1994, σελ.3,4
Όσο υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και ο καπιταλισμός καταστρέφει την ανθρώπινη ύπαρξη στον κόσμο, θα υπάρχει πάλη ενάντια τους!
Όσο οι ιμπεριαλιστές και η μπουρζουαζία καταπιέζουν τα αδύνατα έθνη και τους ανυπεράσπιστους λαούς, θα υπάρχει πάλη ενάντια τους!
Όσο οι εργάτες και οι λαοί του κόσμου ποθούν αλλαγή της σημερινής κοινωνίας, δηλ. να την αλλάξουν σύμφωνα με τις ανάγκες τους, θα διεξάγεται αγώνας ζωής ή θανάτου για να επιτευχθεί αυτό!
"Η ιστορία όλων των ως τα τώρα κοινωνιών είναι ιστορία ταξικών αγώνων" (Κομμουνιστικό Μανιφέστο).
Σ' αντίθεση με τα κηρύγματα ταξικής συμφιλίωσης των καπιταλιστών, σύμφωνα με τα οποία οι εργάτες και οι ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής έχουν τα ίδια συμφέροντα, υπογραμμίζομε εκ νέου τη μαρξιστική θέση, ότι σε μια ταξική κοινωνία η ταξική πάλη είναι η κινητήρια δύναμη της ιστορίας.
Η ταξική πάλη δεν τερματίζεται πριν επιτευχθούν οι υψηλοί και βασικοί σκοποί των εργατών και των λαών: η εγκαθίδρυση του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού πάνω στα συντρίμμια του καπιταλισμού.
Στις περασμένες δεκαετίες το κομμουνιστικό και εργατικό κίνημα έπαθε μεγάλες ζημιές. Το προτσές της καπιταλιστικής παλινόρθωσης, το οποίο με το 20ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ ξαπλώθηκε και προκάλεσε τέτοια γεγονότα, όπως αυτά στην Ανατολική Ευρώπη, την πρώην ΕΣΣΔ, την προδοσία στην Αλβανία, κλπ., είναι μέρος των δραστηριοτήτων του ιμπεριαλισμού και όλων των πισωδρομικών, ρεβιζιονιστικών και φιλοκαπιταλιστικών δυνάμεων. Οι περιορισμοί ιστορικού χαραχτήρα, η απειρία, οι ελλείψεις στην ανάπτυξη της θεωρίας, η υποτίμηση των αντιθέσεων στην σοσιαλιστική κοινωνία, ο γραφειοκρατισμός και η απομόνωση των κομμουνιστικών κομμάτων από τους εργάτες και τους λαούς ήταν αιτίες, εξαιτίας των οποίων οι κομμουνιστές, οι εργάτες και οι λαοί δε μπόρεσαν να υπερασπίσουν τις καταχτήσεις τους και να εμποδίσουν την καπιταλιστική παλινόρθωση. Επίσης δε μπορέσαμε να εμποδίσουμε την κατάληψη της εξουσίας από μια νέα αστική τάξη, η οποία κάτω από μια "σοσιαλιστική" μάσκα, κατέλαβε την εξουσία και κατέστρεψε το σοσιαλισμό.
Μετά την τελευταία και βασική επίθεση του ιμπεριαλισμού και του καπιταλισμού, ο οποίος σχεδιάζει να εξαλείψει το μαρξισμό-λενινισμό, τον επιστημονικό σοσιαλισμό, τον κομμουνισμό, την προλεταριακή επανάσταση και τον αντιιμπεριαλισμό, εμείς ξεσηκωνόμαστε εκ νέου σ' όλες τις Ηπείρους Νέοι κομμουνιστές γεννιούνται σε κάθε απεργία των εργατών, σε κάθε λαϊκή δράση, σ' όλους τους αγώνες της εργατικής τάξης και των λαών για λευτεριά και δημοκρατία, σε κάθε εξέγερση της νεολαίας, σε κάθε ένοπλη ομάδα. Εμείς αναδιοργανωνόμαστε, συνδεόμαστε, βγάζουμε διδάγματα από όσα συνέβηκαν και προχωρούμε μπροστά.
Δε θα σταματήσουμε τις προσπάθειες μας, πριν εκπληρώσουμε την ιστορική μας αποστολή.
Είμαστε εκατομμύρια άνθρωποι στον αγώνα. Εμείς, οι εργάτες εξακολουθούμε να είμαστε οι βασικοί παραγωγοί όλου του πλούτου, παντού και κάτω από διαφορετικούς όρους, ανεξάρτητα από την ανάπτυξη των μέσων παραγωγής. Τίποτε το βασικό δεν πρόκειται να αλλάξει όσο άλλοι ζουν από τον ιδρώτα μας και όσο εμείς δεν έχουμε επιτύχει τη μετατροπή αυτής της κοινωνίας σε μια ανώτερη.
Ποιά εφεύρεση, ποιου είδους επιστημονικο-τεχνική επανάσταση μπορεί να αντικαταστήσει το βασικό άξονα της σημερινής κοινωνίας. Όλες οι επιστημονικές και τεχνικές πρόοδοι και ανακαλύψεις δεν αλλάζουν καθόλου σε τίποτα το χαραχτήρα του προλεταριάτου, όπως δε μπορούν σε τίποτα ν’ αλλάξουν, ότι τα μέσα παραγωγής βρίσκονται στα χέρια των καπιταλιστών. Ο πλούτος, ο οποίος δημιουργείται με τη δουλειά μας, ήταν και είναι η υλική βάση για όλες τις επιστημονικές και τεχνολογικές ανακαλύψεις.
Η πάλη των τάξεων δε μπορεί να καταργηθεί, ούτε να εξαφανιστεί όσο υπάρχει ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Φυσικά πρέπει να παίρνομε υπόψη αυτές τις επιστημονικές και τεχνικές ανακαλύψεις και να μαθαίνομε να τις κατέχομε και να τις εκμεταλλευόμαστε για το καλό των λαών και της επανάστασης.
"…Το προλεταριακό κίνημα είναι το ανεξάρτητο κίνημα της τεράστιας πλειοψηφίας προς όφελος της τεράστιας πλειοψηφίας" (Κομμουνιστικό Μανιφέστο).
Σήμερα καμιά άλλη κοινωνική τάξη δε μπορεί να πετύχει αυτούς τους σκοπούς. Αυτό είναι καθήκον του προλεταριάτου. Το προλεταριάτο είναι η πιο επαναστατική τάξη της κοινωνίας με τις πιο υψηλές πρακτικές ικανότητες, ικανό να είναι ενωμένο και να καθοδηγεί τις άλλες εκμεταλλευόμενες τάξεις και στρώματα στην πάλη ενάντια στο κεφάλαιο.
Είμαστε εδώ και δραστήριοι στη παρούσα εποχή. Εμείς, η εργατική τάξη και οι λαοί, δεν έχουμε διαγράψει ούτε ένα κόμμα από τον αγώνα για τους σκοπούς μας. Στο ζήτημα της εποχής, όπως την όρισε ο Λένιν, δεν έχει τίποτε το βασικό αλλάξει. Εξακολουθεί να είναι η εποχή του ιμπεριαλισμού και της προλεταριακής επανάστασης. Όλα τα συμβάντα από την Οχτωβριανή Επανάσταση του 1917, ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος, η ήττα του φασισμού, η απελευθέρωση από την αποικιοκρατία, η κινέζικη, η βιετναμέζικη και οι άλλες επαναστάσεις, οι πρόοδοι στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού, η τελευταία ιμπεριαλιστική επίθεση και η κατάσταση της τωρινής πάλης των λαών αποδεικνύουν την λενινιστική θέση για το χαραχτήρα της εποχής, στην οποία ζούμε. Οι βασικές αντιθέσεις αυτής της εποχής υπάρχουν όπως και παλιότερα.
Οι ιμπεριαλιστές και η μπουρζουαζία επιτίθενται άγρια στο μαρξισμό- λενινισμό και ισχυρίζονται, ότι αυτός απέτυχε. Εμείς ρωτάμε: αν αυτή η θεωρία είναι άχρηστη τότε γιατί δέχεται βίαιες επιθέσεις Απλά επειδή γνωρίζουν, ότι αυτή η θεωρία είναι σύγχρονη και σταθερή. Ο μαρξισμός-λενινισμός βασίζεται στη διαρκή ανάπτυξη της επιστημονικής γνώσης, στην πείρα της κοινωνικής ανάπτυξης και στις προοδευτικές ανθρώπινες ιδέες, είναι μια θεωρία επαναστατικού χαρακτήρα, η οποία εκπροσωπεί τα ιστορικά συμφέροντα του προλεταριάτου και ολόκληρες της ανθρωπότητας, προχωρεί διαλεκτικά προς τα μπρος, κατεδαφίζει τείχη και φέρνει το νέο. Εμείς, οι μαρξιστές-λενινιστές έχουμε συνείδηση των δικών μας αδυναμιών στην κατανόηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του μαρξισμού-λενινισμού. Αυτό είναι ένα ζήτημα δικών μας περιορισμών, τους οποίους πρέπει να ξεπεράσουμε. Η ιστορική πείρα έχει αποδείξει τη ζωτική δύναμη του μαρξισμού-λενινισμού. Αν, και υπάρχουν ξεπερασμένες θεωρίες, οι οποίες ανήκουν στο παρελθόν, τότε αυτές είναι εκείνες της μπουρζουαζίας. Ο μαρξισμός-λενινισμός είναι εδώ και αυτός είναι το μέλλον!
"Χρειάζεται μήπως μεγάλη νοημοσύνη για να καταλάβει κανείς ότι μαζί με τις συνθήκες ζωής των ανθρώπων, μαζί με τις κοινωνικές τους σχέσεις, μαζί με την κοινωνική τους ύπαρξη, αλλάζουν και οι παραστάσεις, οι αντιλήψεις και οι έννοιες τους, με μια λέξη αλλάζει και η συνείδηση τους; ...
Μιλάνε για ιδέες που επαναστατούν μιαν ολόκληρη κοινωνία. Μ’ αυτό εκφράζουν μονάχα το γεγονός, ότι μέσα στην παλιά κοινωνία σχηματίστηκαν τα στοιχεία μιας νέας κοινωνίας, ότι με τη διάλυση των παλιών συνθηκών της ζωής συμβαδίζει η διάλυση των παλιών ιδεών" (Κομμουνιστικό Μανιφέστο).
Ανάλογα με τα ταξικά τους συμφέροντα οι ρεβιζιονιστές και οι οπορτουνιστές όλων των αποχρώσεων παραμόρφωσαν αυτές τις θέσεις του Κομμουνιστικού Μανιφέστου και έβγαλαν αντικομμουνιστικά συμπεράσματα. Θέλουν να διατηρήσουν τις θέσεις τους σαν "μεγάλοι ηγέτες" και τα προνόμιά τους. Θέλουν να οδηγήσουν το εργατικό κίνημα, ώστε να εμποδίσουν τους εργάτες να πάρουν την τύχη στα χέρια τους. Μ' αυτόν τον τρόπο υπηρετούν την μπουρζουαζία και προκαλούν στην εργατική τάξη μεγάλη ζημιά. Σ' αντίθεση μ ' αυτά, οι κομμουνιστές αγωνίζονται ενάντια σ' αυτές τις παρεκκλίσεις, απομονώνουν αυτούς τους υπηρέτες της μπουρζουαζίας και βοηθούν την εργατική τάξη να στηριχθεί στις δυνάμεις της και να προχωρήσει.
Ο ρεβιζιονισμός είναι ένας κίνδυνος για το επαναστατικό προτσές, για το κομμουνιστικό κόμμα και για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Ρεβιζιονιστές και οπορτουνιστές όλων των αποχρώσεων παραμένουν ακόμα ένας κίνδυνος, ενάντια στους οποίους δεν πρέπει η πάλη ούτε να σταματήσει ούτε να αδυνατίσει.
Η συζήτηση και τοποθέτηση πάνω σ αυτά τα ζητήματα, ώστε να δημιουργηθεί ότι είναι αναγκαίο αυτή τη στιγμή, αποτελούν την αναπόφευκτη, αναγκαία και επείγουσα ιδεολογική πάλη στον τομέα της επανάστασης, όπως και στον τομέα της ιδεολογικής επαναστατικής επίθεσης για να συντριβεί η επίθεση της αντίδρασης. Κανένας κομμουνιστής, κανένα πρωτοπόρο κόμμα της επανάστασης δεν πρέπει να φοβάται αυτή τη σύγκρουση ιδεών και αντιλήψεων. Ας ανοιχτεί η συζήτηση, ας αντιπαρατεθούν ιδέες, αναλύσεις, πείρα, διδάγματα και τεκμηριωμένες απόψεις, ώστε να βγουν τα συμπεράσματα που θα μας διευκολύνουν να προχωρήσουμε. Τα δεδομένα είναι σκληρά έλεγε, ο Λένιν και η σκληρότητα τους απαιτεί από μας να είμαστε λενινιστές.
Δημιουργήσαμε τα κόμματα μας στον απόηχο του αγώνα, μέσα στα χτυπήματα ενάντια στο ρεβιζιονισμό και τον οπορτουνισμό, των οποίων ο ιδεολογικός εκφυλισμός και η πολιτική προδοσία φέρουν τη βασική ευθύνη για τις ζημιές που προκάλεσαν στο Διεθνές Κομμουνιστικό και Εργατικό Κίνημα.
Τα κομμουνιστικά κόμματα είναι αναντικατάστατα όργανα για την οργάνωση της επανάστασης σ' όλες τις χώρες. Εμείς σαν σύνολο, η Διεθνής Σύσκεψη των Κομμουνιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων, είμαστε η πραγματική εναλλακτική λύση για την εργατική τάξη και τους λαούς. Η φλόγα της προλεταριακής επανάστασης και οι ελπίδες των λαών βρίσκονται συνεχώς στα χέρια των κομμουνιστών!
"Αγωνίζονται (οι κομμουνιστές) για να πετύχουν τους άμεσους σκοπούς και για τα άμεσα συμφέροντα της εργατικής τάξης, αλλά στο σημερινό κίνημα εκπροσωπούν ταυτόχρονα και το μέλλον του κινήματος" (Κομμουνιστικό Μανιφέστο)
Θεωρούμε, ότι οι λαϊκές μάζες είναι η πρωτοπορία της ιστορίας και αυτό οφείλει να είναι παντού και πάντοτε. Μόνο όταν τα κομμουνιστικά κόμματα εκφυλίστηκαν γραφειοκρατικά και ιδεολογικά, όταν έχασαν τον επαναστατικό πρωτοποριακό χαραχτήρα στην υπηρεσία της εργατικής τάξης και των λαών, τότε οι μάζες τα απέρριψαν. Κομμουνιστές, εργάτες και λαοί δεν πρέπει ποτέ να κόψουν τα χιλιάδες νήματα που τους ενώνουν.
Εμείς οι κομμουνιστές, μαζί με την εργατική τάξη και τους λαούς αγωνιζόμαστε για τα συμφέροντα τους, μαζί τους μπορούμε και θα κατακτήσουμε την εξουσία, μαζί τους πρέπει να οικοδομήσουμε όλες τις λαϊκοδημοκρατικές μορφές της διχτατορίας της εργατικής τάξης, το σοσιαλιστικό κράτος, να εγκαθιδρύσομε το σοσιαλισμό και να βαδίσομε μπροστά.
Ο ιμπεριαλισμός ήταν και θα είναι πάντοτε η πηγή της επίθεσης και των αρπακτικών πολέμων. Στο πρόσφατο χρονικό διάστημα το Ιράν, η Σομαλία, ο Παναμάς, η Υεμένη, η Ρουάντα, η πρώην Γιουγκοσλαβία, η πρώην ΕΣΣΔ, η Αϊτή, κλπ. υπήρξαν θέατρο επιθετικών, ρατσιστικών και αντιδραστικών πολέμων. Καταγγέλλουμε τον αληθινό χαρακτήρα αυτών των πολέμων, είναι αναγκαίο να οργανωθούν και να υποστηριχθούν λαϊκά κινήματα ενάντια σ' αυτή την ιμπεριαλιστική φιλοπόλεμη πολιτική. Εμείς, οι εργάτες, οι λαοί, οι κομμουνιστές οφείλομε να μπούμε επικεφαλής αυτού του αγώνα.
Η επανάσταση απαιτεί ενότητα και δράση της εργατικής τάξης και των λαών. Εμείς οι κομμουνιστές πρέπει να δημιουργήσομε αυτή την ενότητα. Αυτή συνίσταται στην ενότητα αντίληψης και πρακτικής. Συμμαχίες είναι αναγκαίες. Για να δημιουργηθούν, πρέπει πρώτα απ' όλα να στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις, να συνεργαστούμε μ' άλλες δυνάμεις και να συνδέσουμε την ενότητα με επαναστατικούς σκοπούς Κατόπιν μπορούμε να αναπτύξομε δράση, που δεν θα μας οδηγήσει σε υποχωρήσεις από τις αρχές μας. Αυτές οι συμμαχίες και οι ενέργειες δεν πρέπει ποτέ να μας οδηγήσουν στο να ξεχάσουμε, ότι η ταξική πάλη πρέπει με τη βία να οδηγηθεί ως το τέλος.
Αγωνιζόμαστε για την επανάσταση. Υπερασπίζομε ως δίκαιη την επαναστατική βία των λαών για την κατάκτηση της εξουσίας. Αυτό απαιτεί από μας, να διδαχθούμε την εφαρμογή όλων των μορφών πάλης.
Υπογραμμίζουμε την αποφασιστικότητα μας, να κρατήσουμε ψηλά τη σημαία του μαρξισμού-λενινισμού, να αγωνιστούμε για την εφαρμογή του, ώστε να μετατραπούν τα κόμματα και οι οργανώσεις μας σε μια πολιτική, κοινωνική και οργανωτική εναλλακτική λύση τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Τα κόμματα και οι οργανώσεις μας ανανεώνουν την υπόσχεση τους να αγωνιστούν στο πλευρό της εργατικής τάξης και των λαών, μαζί με τους δημοκράτες, τους πατριώτες και τους προοδευτικούς ανθρώπους, και να αντιπαραθέσουν στην καπιταλιστική και ιμπεριαλιστική κυριαρχία τον αγώνα για την προλεταριακή επανάσταση, την ανεξαρτησία και την κυριαρχία των λαών.
Διατηρούμε ζωντανό το πνεύμα της Παρισινής Κομμούνας, της Οχτωβριανής Επανάστασης και όλων των επαναστατικών προτσές και την πείρα, τα οποία στηρίζονται στις αρχές, τις οποίες επεξεργάστηκαν οι Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν και Στάλιν.
"Οι κομμουνιστές θεωρούν ανάξιο τους να κρύβουν τις απόψεις και τις προθέσεις τους. Δηλώνουν ανοιχτά, ότι οι σκοποί τους μπορούν να πραγματοποιηθούν μονάχα με τη βίαιη ανατροπή όλου του σημερινού κοινωνικού καθεστώτος. Ας τρέμουν οι κυρίαρχες τάξεις μπρος σε μια κομμουνιστική επανάσταση. Οι προλετάριοι δεν έχουν να χάσουν σ' αυτήν τίποτε άλλο, εκτός από τις αλυσίδες τους. Έχουν να κερδίσουν έναν κόσμο ολόκληρο" (Κομμουνιστικό Μανιφέστο).
Προλετάριοι και λαοί του κόσμου: ο αγώνας συνεχίζεται. Σ' αναμονή του νέου επαναστατικού κύματος της πάλης, που θα έλθει, εμείς οι κομμουνιστές, οι εργάτες και οι λαοί πρέπει να βρεθούμε στην πρωτοπορία.
Ας κάνουμε πράξη τα ιστορικά λόγια των Μαρξ και Ένγκελς:
Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!
(Quito, Ισημερινός, Αύγουστος 1994.
*Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας
*Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα Βρετανίας /Μ-Λ
*Κομμουνιστικό Κόμμα Κολομβίας /Μ-Λ
*Κομμουνιστικό Κόμμα Χιλής "Προλεταριακή Δράση"
*Κομμουνιστικό Κόμμα Μ-Λ Ισημερινού
*Κομμουνιστική Οργάνωση Οκτώβρης Ισπανίας
*Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Γαλλίας
*Κομμουνιστικό Μ-Λ Κόμμα Ιρλανδίας
*Οργάνωση για την Οικοδόμηση του Προλεταριακού Κόμματος Ιταλίας
*Κομμουνιστικό Κόμμα Μεξικού /Μ-Λ
*Κομμουνιστικό Κόμμα Εργασίας της Δομινικάνικης Δημοκρατίας
* Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας
*Κόμμα "Κόκκινη Σημαία" Βενεζουέλας
*Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα Βόλτας
Η Έκκληση του Quito των Κομμουνιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων μπορεί να υπογραφεί από Κόμματα και Οργανώσεις που θέλουν να την υποστηρίξουν
***
Την έκκληση υπογράφει και η "Κίνηση για ενιαίο ΚΚΕ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου