Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2008

ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΤΟ Α’ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ Το μνημείο του Ν. Ζαχαριάδη

«Φωνή της Αλήθειας», αρ. φυλ. 30, 15-28 Φλεβάρη 1995, σελ. 1

Στις 21 Φλεβάρη αποφασίστηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων να παραμείνει στο Α’ Νεκροταφείο το μνημείο του μεγάλου και αλύγιστου κομμουνιστή ιστορικού ηγέτη του ΚΚΕ (1918 55) Νίκου Ζαχαριάδη που δολοφονήθηκε στο Σουργκούτ της Σιβηρίας τον Αύγουστο του ‘73 από την προδοτική ρεβιζιονιστική κλίκα του Μπρέζνιεφ (με υπόδειξη-συμφωνία της ομάδας Φλωράκη).

Η απόφαση πάρθηκε, αφού πρώτα απορρίφθηκε η εισήγηση της αρμόδιας Διεύθυνσης Α ‘ και Β ‘ Κοιμητηρίου Αθηνών του Δήμου, που πρόβλεπε καταστροφή του μνημείου μετά τη συμπλήρωση τριετίας από την ταφή της σορού του.

Ο Αβραμόπουλος στην παρέμβασή του υποχρεώθηκε να δηλώσει ότι “κακώς έχει τεθεί το θέμα για συζήτηση” και πρότεινε αυτό να τεθεί εκτός ημερησίας διατάξεως και, χωρίς συζήτηση, να αποφασιστεί η διατήρηση του μνημείου στο χώρο που βρίσκεται σήμερα πράγμα που έγινε ομόφωνα δεκτό από όλες τις πολιτικές παρατάξεις.

Η απόφαση για παραμονή του μνημείου του Νίκου Ζαχαριάδη στο Α’ Νεκροταφείο δεν ικανοποιεί μόνο μια απαίτηση των κομμουνιστών και της εργατικής τάξης αλλά και ολόκληρου του δημοκρατικού λαού της χώρας για τα συμφέροντα του οποίου αγωνίστηκε πάντα με συνέπεια ο χιλιοτραγουδισμένος ηγέτης της εργατιάς Νίκος Ζαχαριάδης.

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΑΣΥΛΟ: Όχι στις μεθοδεύσεις κατάργησής του

«Φωνή της Αλήθειας», αρ. φυλ. 30, 15-28 Φλεβάρη 1995, σελ. 1

Τους τελευταίους μήνες επιχειρείται από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης να τεθεί σε εφαρμογή σχέδιο με το οποίο μεθοδεύεται η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου.

Τον περασμένο Νοέμβρη, μ ‘ αφορμή την “κατάληψη” του Πολυτεχνείου, ο Παπαθεμελής έθεσε ανοιχτά ζήτημα στον Πρύτανη του Πολυτεχνείου να επιτρέπει να μπουν τα ΜΑΤ στο χώρο του Πολυτεχνείου, πράγμα που αν είχε γίνει δεκτό από τις πρυτανικές αρχές Θα σήμαινε καταπάτηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Λίγες μέρες αργότερα σε τηλεοπτική ερώτηση— συζήτηση έθεσε εκ νέου το θέμα με πρόσχημα ότι η Πανεπιστημιακή Κοινότητα αδυνατεί να περιφρουρήσει τις εκδηλώσεις. Παρά τις τότε αντιδράσεις ο Παπαθεμελής επανέρχεται στα μέσα Γενάρη με επιστολή του προς τα πολιτικά κόμματα καλώντας τα σε σύσκεψη στο Υπουργείο για να συζητήσουν το ίδιο θέμα ή όπως ανέφερε να μιλήσουν «προκειμένου να υπάρξει μια πρώτη προσέγγιση στο θέμα του πανεπιστημιακού ασύλου όσον αφορά την καθαρά αστυνομική πλευρά”.

Στη σύσκεψη πήραν μέρος εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και της Πολιτικής Άνοιξης.

Μετά το πέρας της συζήτησης σε δήλωσή του ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης έκφρασε τη χαρά του γιατί οι εκπρόσωποι των κομμάτων συμμερίζονται τους προβληματισμούς του και ότι κατέληξαν στη διαπίστωση πως «πρόκειται για ένα σοβαρό και λεπτό Θέμα και γι ‘ αυτό απαιτείται διάλογος με την Πανεπιστημιακή Κοινότητα για να βρεθεί η χρυσή τομή, ώστε να μην έχουμε επανάληψη ασχημιών».

Η αναδίπλωση που επιχείρησε στη συνέχεια ο Παπαθεμελής στην ίδια δήλωσή του ότι «δεν αποτέλεσε αντικείμενο της συζήτησης το πανεπιστημιακό άσυλο, με την έννοια της αλλαγής του νομοθετικού πλαισίου» δε σημαίνει παραίτηση από τις μεθοδεύσεις κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου αφού ταυτόχρονα υποστήριξε εκ νέου την άποψη ότι «υπάρχει αντικειμενική αδυναμία των πανεπιστημιακών αρχών να περιφρουρήσουν από μόνες τους τις εκδηλώσεις».

Οι μεθοδεύσεις κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου εντάσσονται στη γενικότερη πολιτική της αστικής τάξης περιορισμού και κατάργησης των δημοκρατικών ελευθεριών, δηλαδή σημαίνουν παραπέρα βάθαιμα του προτσές της φασιστικοποίησης της κοινωνικής ζωής.