Ένα από τα πολλά παντοειδεί εγκλήματα που διέπραξαν τα ελληνόφωνα όργανα των χρουστσωφικών ρεβιζιονιστών σε βάρος των ελλήνων κομμουνιστών προσφύγων για να τους τρομοκρατήσουν και να τους υποτάξουν στον χρουστσωφικό ρεβιζιονισμό ήταν και η δολοφονία του συντρόφου Δημήτρη Κουφάκη στις 26 Οχτώβρη 1958 στο Μπερόν της Τσεχοσλοβακίας που διεπράχθηκε από ομάδα τραμπούκων με μαχαίρι και μάλιστα στο σπίτι του την μέρα της γιορτής του. Ο δράστης δολοφόνος Χατζημιχαηλίδης Γιάννης ήταν παλιός χωροφύλακας. Ο σύντροφος άφησε πίσω του τρία ανήλικα παιδιά.
Ακολουθεί η αφήγηση του γιού του:
Στις 26.10.1958 ο πατέρας μου Δημήτρης Κουφάκης γιόρταζε. Το απόγευμα και το βράδυ ερχόνταν επισκέψεις για να του ευχηθούν στη γιορτή του.
Κατά τις 9.μ.μ. κάποιος πέρασε στο διάδρομο της πολυκατοικίας και γύρισε το γενικό διακόπτη και για μιας μείναμε χωρίς φώτα. Αφού βρήκαμε τη βλάβη (ας το πούμε έτσι) γυρίσαμε το διακόπτη και είχαμε πάλι φώς.
Μετά από 20 λεπτά επαναλαμβάνεται το ίδιο και ο μπαμπάς μου βγήκε έξω και είδε 3-4 άτομα. Τους είπε γιατί βρέ παιδιά κάνετε αυτή τη δουλειά? Αν θέλετε ελάτε μέσα να σας κεράσω. Ακόμα δεν τελείωσε την τελευταία του λέξη δέχθηκε από πίσω μια μαχαίρια στο λαιμό. Οι αίτιοι αμέσως εξαφανίστηκαν αλλά τους γνωρίσαμε. Αμέσως φωνάξαμε των πρώτων βοηθειών που τον πήγε στο νοσοκομείο, αλλά παρόλες τις προσπάθειες που κατέλαβαν οι γιατροί, στις 28.10 δηλαδή μετά από δύο μέρες πέθανε και στις 30.10.1958 έγινε η κηδεία του. Η δική απ' ότι θυμάμαι έγινε κεκλεισμένων των θυρών.
21.10.1995
Φωνή της Αλήθειας, αρ.φυλ. 47, 15-30/11/1995, σελ. 2
Ακολουθεί η αφήγηση του γιού του:
Στις 26.10.1958 ο πατέρας μου Δημήτρης Κουφάκης γιόρταζε. Το απόγευμα και το βράδυ ερχόνταν επισκέψεις για να του ευχηθούν στη γιορτή του.
Κατά τις 9.μ.μ. κάποιος πέρασε στο διάδρομο της πολυκατοικίας και γύρισε το γενικό διακόπτη και για μιας μείναμε χωρίς φώτα. Αφού βρήκαμε τη βλάβη (ας το πούμε έτσι) γυρίσαμε το διακόπτη και είχαμε πάλι φώς.
Μετά από 20 λεπτά επαναλαμβάνεται το ίδιο και ο μπαμπάς μου βγήκε έξω και είδε 3-4 άτομα. Τους είπε γιατί βρέ παιδιά κάνετε αυτή τη δουλειά? Αν θέλετε ελάτε μέσα να σας κεράσω. Ακόμα δεν τελείωσε την τελευταία του λέξη δέχθηκε από πίσω μια μαχαίρια στο λαιμό. Οι αίτιοι αμέσως εξαφανίστηκαν αλλά τους γνωρίσαμε. Αμέσως φωνάξαμε των πρώτων βοηθειών που τον πήγε στο νοσοκομείο, αλλά παρόλες τις προσπάθειες που κατέλαβαν οι γιατροί, στις 28.10 δηλαδή μετά από δύο μέρες πέθανε και στις 30.10.1958 έγινε η κηδεία του. Η δική απ' ότι θυμάμαι έγινε κεκλεισμένων των θυρών.
21.10.1995
Φωνή της Αλήθειας, αρ.φυλ. 47, 15-30/11/1995, σελ. 2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου