Σάββατο 27 Απριλίου 2013

Συνέντευξη με τον πρώην πρόεδρο του Κομμουνιστικού Κόμματος Αλβανίας

‘’Φωνή της αλήθειας’’ (αρ. φυλ. 57, σελ 4, 1-15 Μάη 1996 και αρ. φυλ. 58, σελ 4, 15-31 Μάη 1996)

ΑΛΒΑΝΙΑ

Συνέντευξη με τον πρώην πρόεδρο του Κομμουνιστικού Κόμματος Αλβανίας

Αρθρογράφος της ‘’φωνής της αλήθειας’’, όργανο της Κίνησης για ενιαίο ΚΚΕ (1918-1955), βρέθηκε στις αρχές Απρίλη του 1996 και ήρθε σε επαφή με τον πρώην πρόεδρο του Κ.Κ. Αλβανίας (απαγορευμένου από το φασιστικό καθεστώς του Μπερίσια) και πήρε την παρακάτω συνέντευξη, την οποία με καθυστέρηση παρουσιάζουμε.

Ερ. Θα μπορούσατε σ. Χ. Μιλόσι να μας ενημερώσετε για τα αίτια της πτώσης του σοσιαλισμού στη Σοσιαλιστική Λαϊκή Δημοκρατία της Αλβανίας;

Απ. Μία σταλινική ρήση λέει από ότι θυμάμαι, ‘’Προδότης ο άνθρωπος δεν γεννιέται, αλλά στην πορεία της ζωής του γίνεται’’. Οι Αλβανοί είχαν εμπιστοσύνη στην καθοδήγησή τους και δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι οι ηγέτες τους ήταν προδότες. Όπως ανέφερα παραπάνω, σύμφωνα με την σταλινική ρήση, ‘’ ο άνθρωπος δεν γεννιέται προδότης αλλά στην πορεία της ζωής του γίνεται προδότης’’, έτσι και οι καθοδηγητές του Κόμματος Εργασίας Αλβανίας (ΚΕΑ) δε γεννήθηκαν προδότες, αλλά στην πορεία έγιναν. Η Αλβανία ήταν το τελευταίο φρούριο του σοσιαλισμού στην Ευρώπη. Η ιστορία μας έχει διδάξει ότι η προδοσία είναι εκείνη που γκρεμίζει και το τελευταίο ισχυρό φρούριο. Δεν ήταν η Σοβιετική Ένωση το πιο δυνατό φρούριο της επανάστασης και του σοσιαλισμού στον κόσμο; Ήταν! Αλλά την ανέτρεψε η προδοσία του Ν. Χρουστσόφ και της ομάδας του. Θέλησαν να βγάλουν τον Ι.Β. Στάλιν από την κομματική και πολιτική σκηνή και το πέτυχαν με τη δολοφονία του. Τον δολοφόνησαν και μαζί με αυτόν δολοφόνησαν και το σοσιαλισμό στην Ευρώπη, με εξαίρεση την Αλβανία, η οποία ήταν η μοναδική, μικρή χώρα, που βρισκότανε περικυκλωμένη από μεγάλους εχθρούς της. Τους απόκρουσε όλους χωρίς να μετακινηθεί από τις θέσεις της, όσο ζούσε ο καθοδηγητής της, όχι μόνο του κόμματος αλλά και ολόκληρου του αλβανικού λαού, ο Ενβέρ Χότζα. Η Αλβανία συνέχιζε να οικοδομεί τον σοσιαλισμό. Όμως μετά τον θάνατο του Ενβέρ Χότζα, οι προδότες ανάτρεψαν το σοσιαλισμό και στην Αλβανία. Ο προδότης Ραμίζ Αλία κήρυξε χωρίς αξία τον ηγετικό ρόλο του κόμματος, την δικτατορία του προλεταριάτου και την ταξική πάλη. Αυτά ήταν οι τρείς βασικές θεμελιώδεις κανόνες στους οποίους στηρίζεται η κρατική εξουσία του σοσιαλισμού. Απορρίφθηκαν αυτοί οι θεμελιώδεις κανόνες και ο σοσιαλισμός ανατράπηκε. Ο προδότης Ραμίζ Αλία, υποβάθμισε όλο το κόμμα, προτείνοντας ανοιχτές συγκεντρώσεις του κόμματος, στις οποίες μπορούν να πάρουν μέρος τόσο οι ήρωες του αγώνα για τη λευτεριά και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού όσο και οι εγκληματίες πολέμου, οι κλέφτες, εχθροί που ήταν κλεισμένοι στις φυλακές. Εφαρμόζοντας αυτό το άνοιγμα, στην πραγματικότητα έκλεισε τελειωτικά την επιρροή του κόμματος στις λαϊκές και κομματικές μάζες. Ο προδότης Ραμίζ Αλία, έβγαλε από την φυλακή τους εγκληματίες, αφόπλισε τους αξιωματικούς της Λαϊκής Δημοκρατίας, επέτρεψε σε δεκάδες πράκτορες και πρακτορεία που ερχότανε και κυκλοφορούσαν ελεύθεροι σε όλη την Αλβανία, εξαλείφοντας το υπουργείο των Εσωτερικών. Ο προδότης Ραμίζ Αλία, αντικατέστησε την Κ.Ε. του κόμματος με μια επιτροπή για να προετοιμάσει τη σύγκλιση του 10ου Συνεδρίου του κόμματος. Γεγονός που το κόμμα θα εκπροσωπούνταν στο συνέδριο χωρίς κεφαλή. Ο προδότης Ραμίζ Αλία, ενεργούσε πραξικοπηματικά στο κράτος και την κυβέρνηση και στη θέση του πρωθυπουργού και της Βουλής, σχημάτισε μια Επιτροπή προεδρική. Ο προδότης Ραμίζ Αλία καταργώντας το Σύνταγμα και χωρίς να ρωτήσει τη βάση του Κόμματος, διακήρυξε τον πολυκομματισμό, εκτελώντας και εκπληρώνοντας έτσι με διαβολικό τρόπο την επιθυμία του ιμπεριαλισμού για την κυριαρχία της αντεπανάστασης. Το 1990 η εφημερίδα του Κόμματος ‘’ Zeri I populit’’ ανοιχτά με άρθρο της άσκησε κριτική στον Ι.Β. Στάλιν. Όλοι οι προδότες και ρεβιζιονιστές την ανατροπή του σοσιαλισμού την άρχισαν με την πάλη ενάντια στον Στάλιν. Έτσι ενήργησε και ο Ραμίζ Αλία. Ο αγώνας ενάντια στο Στάλιν ήταν στην πραγματικότητα και αγώνας ενάντια στον Ενβέρ Χότζα. Μπροστά σε αυτή την προδοσία έλλειψε η επαγρύπνηση. Τα μέλη του κόμματος και οι απλοί άνθρωποιτου λαού εξέφρασαν την επαναστατικότητά τους οργανώνοντας συγκεντρώσεις, διαμαρτυρίες, με γράμματα προς τα ηγετικά μέλη του Κόμματος. Αλλά η φωνή διαμαρτυρίας τους δεν εισακούστηκε. Πραγματοποιήθηκε η μεγάλη προδοσία του σοσιαλισμού και στην Αλβανία. Έτσι πραγματοποιήθηκαν τα όνειρα των ιμπεριαλιστών, όχι μόνο για την ανατροπή του σοσιαλισμού στην Αλβανία, αλλά και για το κύρος της Αλβανίας.

Γι’ αυτό όσες φορές μπαίνει το ερώτημα για το ζήτημα της ανατροπής του σοσιαλισμού στην Αλβανία, δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι ο βασικός παράγοντας ήταν η προδοσία από τα μέσα. Ο Στάλιν είχε πει στον Ενβέρ Χότζα, ‘’εάν θα είναι γερά ενωμένο από τα μέσα το Κόμμα, δεν μπορεί να σας κουνήσει ο εχθρός’’. Ο Ενβέρ Χότζα από την πλευρά του είχε πει, ‘’εάν χαλαρώσει η επαγρύπνηση στις γραμμές του Κόμματος, τότε ούτε το κόμμα ούτε ο σοσιαλισμός δεν μπορεί να επικρατήσει’’. Τα τελευταία γεγονότα στην Αλβανία επιβεβαίωσαν στην πράξη τα παραπάνω λόγια. Η πτώση του σοσιαλισμού στην Αλβανία δια μέσου της προδοσίας ήταν μια απώλεια μεγάλη, όχι μόνο για τον Αλβανικό λαό, αλλά για ολόκληρο το κομμουνιστικό κίνημα στον κόσμο. Κάτω από αυτές τις συνθήκες φτάσαμε στο συμπέρασμα ότι ο Ραμίζ Αλία είναι όχι μόνο εχθρός του ΚΕΑ και του σοσιαλισμού στην Αλβανία, αλλά ένας προδότης τους διεθνούς κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος.

Ερ. Ποια είναι η σημερινή κατάσταση στη χώρα σας;

Απ. Οι απώλειες ήταν και είναι αρκετές. Ο Αλβανικός λαός επί αιώνες συνέχεια επιθυμούσε και αγωνιζότανε για την ελευθερία του και την εθνική του ανεξαρτησία. Μόνο τον 15ο αιώνα καθοδηγούμενος από τον Σκεντέρμπεη, ο αλβανικός λαός ήταν κυρίαρχος στη χώρα για 25 χρόνια. Βρέθηκε υπό την κατοχή των τούρκων. Στις 29.11.1924 ο αλβανικός λαός έγινε κυρίαρχος στη χώρα του όχι για πολύ καιρό. Μόνο από τις 29.11.1944 με καθοδήγηση το Κ.Κ. Αλβανίας με επικεφαλής το σ. Ενβέρ Χότζα, ο αλβανικός λαός κατόρθωσε να αποκτήσει την πραγματική του ελευθερία και την εθνική του ανεξαρτησία. Οι συνθήκες του επέβαλαν και πράγματι δημιούργησε έναν στρατό δυνατό για την υπεράσπιση των νικών του, εναντίον των κατακτητών, ιταλών φασιστών και γερμανών ναζιστών, συνάμα δε και ενάντια στην αστική τάξη που την εκπροσωπούσε το Μπάλι Κομπετάρ και το Λεγκαλιτέτ. Από ηλικία 14 ετών όλοι οι αλβανοί ήταν οπλισμένοι. Ούτε ένας εχθρός δεν μπορούσε να μπει ζωντανός στην Αλβανία. Η άμυνα της χώρας ήταν σε άριστη κατάσταση. Η Αλβανία δεν ήταν μέλος των στρατιωτικών συμφώνων της Βαρσοβίας και του ΝΑΤΟ. Οικοδομούσε τον σοσιαλισμό και όλες τις νίκες σε όλους τους τομείς της σοσιαλιστικής κοινωνίας τις προστάτευε με τις δικές της δυνάμεις. Αυτή ήταν η δύναμη του σοσιαλισμού. Τώρα αυτή η άμυνα και οι νίκες δεν υπάρχουν πλέον. Χιλιάδες αξιωματικοί με ακαδημαϊκή κατάρτιση πετάχτηκαν στο δρόμο από το καπιταλιστικό καθεστώς του Μπερίσα, οι οποίοι αναγκάζονται να πουλούν μπανάνες, τσιγάρα και άλλα μικροπράγματα για να κερδίζουν το ψωμί τους. Πολλοί άλλοι έχουν πάρει το δρόμο της προσφυγιάς σε διάφορες χώρες. Ο πρώην υπουργός της Εθνικής Άμυνας της Αλβανίας δουλεύει ως πρόσφυγας σε σας, στην Ελλάδα. Το σημερινό κράτος έχει πουλήσει πολύ οπλισμό και πυρομαχικά μέσω της μαύρης αγοράς όπου μπορούσε. Τα παιδιά της Αλβανίας χωρίς να εκπληρώσουν την στρατιωτική τους θητεία παίρνουν το δρόμο της προσφυγιάς μακριά από την πατρίδα τους. Με μια τέτοια κατάσταση η ελευθερία και ανεξαρτησία της χώρας μας βρίσκεται σε κίνδυνο. Σε αυτή την κατάσταση έριξε την Αλβανία η αποκατάσταση του καπιταλισμού. Στην περίοδο της οικοδόμησης του σοσιαλισμού στη χώρα μας αναπτύχθηκε μια ισχυρή ελαφριά βιομηχανία, ενώ συνάμα έμπαιναν και οι βάσεις της οικοδόμησης της βαριάς βιομηχανίας. Ο εργαζόμενος στη χώρα μας είχε δουλειά. 800.000 εργάτες δούλευαν χωρίς άγχος στα υφαντουργεία, στην επισιτιστική βιομηχανία, στην εξόρυξη κάρβουνου, ναύτα, χαλκού, νίκελ, ασφάλτου, ηλεκτρικής ενέργειας και σε πολλές άλλες επιχειρήσεις. Αυτά όλα σήμερα καταστράφηκαν. Ο εξωτερικός και εσωτερικός εχθρός πραγματοποιεί την στρατηγική του, να πεταχτεί η εργατική τάξη στους δρόμους και να μην είναι συγκεντρωμένη στα κέντρα δουλειάς, ώστε να μην μπορεί να οργανώσει την άμυνά της ενάντια στους νέους αστούς και όλα να έρχονται από το εξωτερικό. Στην περίοδο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στη χώρα μας πραγματοποιήθηκαν μεγάλες αλλαγές και στην αγροτική οικονομία. Για πρώτη φορά στην ιστορία της, η Αλβανία κατόρθωσε να εξασφαλίσει το ψωμί για όλο της το λαό. Η γεωργική παραγωγή είχε φτάσει σε διεθνές επίπεδο. Όμως στις σημερινές συνθήκες καπιταλισμού, όλα καταστράφηκαν. Έκαψαν χιλιάδες εκτάρια περιβόλια με μηλιές, αχλαδιές, αμπέλια και άλλα οπωροφόρα δέντρα, πραγματοποιώντας την στρατηγική, ότι έκτισαν οι κομμουνιστές να καταστραφεί, για να μην μα θυμίζει το σοσιαλιστικό καθεστώς. Με το μίσος τους ενάντια στους κομμουνιστές μετέτρεψαν και έφεραν την Αλβανία σε επίπεδο μηδέν. Σήμερα χιλιάδες αλβανοί δεν έχουν να αγοράσουν το καθημερινό τους ψωμί. Το αλβανικό χωριό καταστρέφεται κυριολεκτικά. Τα χωριά εγκαταλείπονται από τους κατοίκους τους που συγκεντρώνονται στα κέντρα και ζουν σε παραπήγματα. Αυτή είναι η σημερινή Αλβανία στην περίοδο του καπιταλισμού που εφαρμόζει ο Μπερίσα. Ο σοσιαλισμός εξάλειψε την αγραμματοσύνη σε μία χώρα που το 1945 ήταν 96% του αλβανικού λαού αναλφάβητος. Μέχρι τότε η Αλβανία είχε μόνο 380 διανοούμενους για όλους τους βασικούς τομείς, ενώ στα χρόνια του σοσιαλισμού η διανόηση ξεπέρασε τις 100.000. Δεκάδες χιλιάδες από αυτούς που είχαν ανώτατη επιστημονική μόρφωση είναι σήμερα χωρίς δουλειά ή πήραν το δρόμο της προσφυγιάς για να επιζήσουν. Στη χώρα μας έκαψαν και κατέστρεψαν πολλά σχολεία. Χιλιάδες παιδιά, κυρίως στην ύπαιθρο δεν πηγαίνουν σχολείο και μένουν αγράμματα. Αυτός είναι ο σύγχρονος καπιταλισμός στη σημερινή Αλβανία. Ο σοσιαλισμός είχε εξασφαλίσει στον αλβανικό λαό τέτοιο σύστημα που δεν υπήρχε διαφορά μεταξύ πόλεων και υπαίθρου. Ο μέσος όρος ζωής του λαού μας την απελευθέρωση ήταν μόνο 36 χρόνια, ενώ με την περίοδο του σοσιαλισμού ο μέσος όρος έφτασε στα 75 χρόνια, δηλαδή πάνω από το διπλάσιο. Την καπιταλιστική προπαγάνδα ενδιέφερε να παρουσιάζει την Αλβανία σαν την πιο φτωχή στον κόσμο. Αλλά σε αυτή την Αλβανία δεν πέθανε ούτε ένας άνθρωπος από την πείνα και την αρρώστια χωρίς την επέμβαση του γιατρού, τη στιγμή που στον κόσμο πέθαιναν πάνω από 18.000.000 άνθρωποι το χρόνο, λόγω της κακής διατροφής και έλλειψης υγειονομικής περίθαλψης. Στην Αλβανία δεν υπήρχαν άστεγοι και άνεργοι, ενώ στην Ευρώπη υπήρχαν και υπάρχουν πάνω από 18-20.000.000 άνεργοι. Στη σοσιαλιστική Αλβανία και η παραμικρή καθυστέρηση στην επέμβαση γιατρών έπαιρνε χαρακτήρα κρατικού προβλήματος, ενώ σήμερα στην καπιταλιστική Αλβανία μπορεί να πεθάνει ολόκληρο το χωριό, κανένας δεν ανησυχεί. Σήμερα, η καπιταλιστική προπαγάνδα ξερνάει οχετό κατηγορίες ενάντια στην περίοδο του σοσιαλισμού, αλλά δεν ανησυχεί καθόλου όταν ο άρρωστος πεθαίνει μπροστά στην αμπουλάντζα, αν δεν έχει να πληρώσει. Ο σοσιαλισμός διαπαιδαγώγησε μια νεολαία, η οποία πήγαινε με τα βιβλία στο Πανεπιστήμιο, και στις διακοπές εθελοντικά έπαιρνε μέρος στην οικοδόμηση του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας μας. Σήμερα στην Αλβανία έχουν μείνει κυριολεκτικά οι γέροντες, οι οποίοι φυτοζωούν, διότι οι νέοι για να εξασφαλίσουν το ψωμί της ημέρας και να βοηθήσουν τους δικούς τους, αν βέβαια, θα μπορέσουν, έχουν πάρει το δρόμο της προσφυγιάς. Αυτή η πραγματικότητα είναι μεν πικρή, αλά τη γνωρίζει και ο λαός αφού εδώ ζουν πάνω από 400.000 αλβανοί. Η προπαγάνδα των ΜΜΕ της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης της Ελλάδας και ο ελληνικός ρεβιζιονισμός δεν έχουν αναφερθεί στα πραγματικά αίτια που ανάγκασαν τους νέους της Αλβανίας να έλθουν στην Ελλάδα. Είναι προς τιμή της ελληνικής νεολαίας που πίεσε το ελληνικό κράτος να πάρει μέτρα προς όφελος των αδελφών τους αλβανών που δουλεύουν και ζουν στην Ελλάδα. Ο σοσιαλισμός έδειχνε το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τη διαπαιδαγώγηση και για το μέλλον της νεολαίας από τα μικρά χρόνια. Στη σημερινή καπιταλιστική Αλβανία συμβαίνουν πολλά μεγάλα τραγικά γεγονότα. Εκατοντάδες παιδιά της Αλβανίας τα βλέπεις στους δρόμους να ζητιανεύουν, να ψάχνουν στα σκουπίδια για κανέναν ξεροκόμματο, όχι μόνο στους δρόμους των πόλεων της Αλβανίας αλλά και σε διάφορες πόλεις άλλων χωρών. Εκατοντάδες παιδιά τα έχουν κλέψει οι εμποράνθρωποι και τα πουλούν στα παιδοπάζαρα μακριά από την πατρίδα τους. Εκατοντάδες κορίτσια 12-14 χρόνων έχουν κλαπεί από σωματέμπορους σε οίκους ανοχής σε πόλεις της Ευρώπης, ακόμα και στην Ελλάδα. Η ευρωπαϊκή μπουρζουαζία που τόσο πολύ της άρεσε να αποκαλεί την σοσιαλιστική Αλβανία σαν την πιο φτωχή χώρα του κόσμου, κλείνει τα μάτια της στη σημερινή κατάντια και μπροστά στις δραματικές καταστάσεις που της επέβαλαν. Πόσο γρήγορα ξέχασαν οι εχθροί του σοσιαλισμού, ότι στα ελεύθερα χρόνια από την απελευθέρωση και ως την προδοσία από τα μέσα με τον προδότη Ρ. Αλία, η σοσιαλιστική Αλβανία είχε τα πιο χαμηλά νοίκια στον κόσμο και ήταν επίσης πρώτη στην παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος, η αγροτική παραγωγή στην Αλβανία έφτασε στους 12 τόνους σιτηρά ανά εκτάριο. Ο καπιταλισμός στη χώρα μας, στο λαό της Αλβανίας έφερε πολλά κακά και προκάλεσε διάφορα δραματικά γεγονότα, τα οποία είναι πρωτοφανή στην ιστορία της χώρας μας σε όλη της την ύπαρξη. Στην περίοδο του Ε. Χότζα είχαν κλείσει ολοκληρωτικά όλες οι παλιές πληγές του παρελθόντος, δημιουργώντας μια πραγματική Λαϊκή Δημοκρατία, η οποία πήγαζε από το λαό. Το 76% και πάνω του ΑΕΠ μοιράζονταν στο λαό και τα 24% πήγαινε στο κράτος και τις άλλες κοινωνικές ανάγκες. Σήμερα αυτές οι πληγές ανοίγονται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό. Στην Αλβανία επανέφεραν το νόμο της αντιδικίας. Πολλά νέα παιδιά έχουν δολοφονηθεί για γεγονότα που έγιναν πριν 50 χρόνια, στην περίοδο της κατοχής. Στην Αλβανία ψηφίστηκε νόμος για τη γενοκτονία των αγωνιστών που πήραν μέρος στον αγώνα ενάντια στους ξένους ιταλούς και γερμανούς κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους. Σήμερα στην καπιταλιστική Αλβανία όλοι εκείνοι που κάνουν κριτική στο καθεστώς του Μπερίσα, κλείνονται, χωρίς δίκες στις μεσαιωνικές φυλακές, τις οποίες δοκίμασαν και μερικοί έλληνες δημοσιογράφοι στη δίκη των μελών της ‘’Ομόνοιας’’. Όμως όταν ήρθαν στην Ελλάδα σώπασαν και δεν κατάγγειλαν στην κοινή γνώμη της χώρας τους την τρομοκρατική αυτή κατάσταση που δοκίμασαν στη σημερινή ‘’δημοκρατική’’ Αλβανία. Σήμερα στη δημοκρατία του Μπερίσα, και κυρίως στα βόρεια μέρη της χώρας μας, υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες οικογένειες που φοβούνται να κυκλοφορήσουν ελεύθερα και αυτό λόγο της αντιδικίας. Ο λαός στις πρώτες εκλογές γελάστηκε και έδωσε ψήφο στον Μπερίσα. Αλλά το δημοψήφισμα για την έγκριση του φασιστικού συντάγματος ο λαός το απόρριψε συντριπτικά. Ο λαός διερωτάται για το Μπερίσα, είναι ‘’δημοκράτης ή φασίστας’’;

Δεν υπάρχουν σχόλια: