«Φωνή της Αλήθειας», αρ. φυλ. 21, 15-30 Σεπτέμβρη 1994, σελ. 2
Στις 25 Σεπτέμβρη πραγματοποιήθηκε στα Τέμπη εκδήλωση αφιερωμένη στην ένδοξη δράση του Τάγματος Μηχανικού Ολύμπου του ΕΛΑΣ και στους ηρωικούς μπουρλοτιέρηδες που έδωσαν τη ζωή τους για την απελευθέρωση της πατρίδας από τους ναζιφασίστες γερμανούς κατακτητές. Σε κείνα τα μαύρα χρόνια της σκλαβιάς “η ιστορική κοιλάδα των Τεμπών μεταβλήθηκε στην πραγματικότητα σε “κοιλάδα στεναγμών” για τους Ούνους”. Στην εκδήλωση συμμετείχε πλήθος κόσμου, παλιοί και νέοι κομμουνιστές και αντιφασίστες, καθώς και αντάρτες που πήραν μέρος στα σαμποτάζ της περιοχής των Τεμπών μεταξύ των οποίων και ο θρυλικός διοικητής του Τάγματος Μηχανικού του ΕΛΑΣ σύντροφος Αντώνης Βρατσάνος.
Με την ευκαιρία αυτή αναδημοσιεύουμε παρακάτω ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο του Αντώνη Βρατσάνου “Βροντάει ο Ολυμπος” (γραμμένο το 1945), που δίνει ορισμένα στοιχεία της δράσης των μπουρλοτιέρηδων και κυρίως αναφέρεται στη στάση της ελληνικής αντίδρασης αμέσως μετά την απελευθέρωση, η οποία, παρά τα κατά καιρούς διάφορα φτιασιδώματα και μεταμφιέσεις της, δεν έχει ως τα σήμερα καθόλου αλλάξει:
“Σύμφωνα με συγκεκριμένα στοιχεία, παρμένα από το αρχείο επιχειρήσεων ανατινάχθηκαν στην περιοχή του Ολύμπου συνολικά στο διάστημα της κατοχής 48.000 μέτρα σιδηροδρομικής γραμμής, 36 γέφυρες, 47 καμπύλες, σήματα βραδυπορείας, κλειδιά, τηλεγραφική στήλη, κλπ. Η συγκοινωνία διακόπηκε συνολικά για 1.324 ώρες. Οι απώλειες των γερμανών έφτασαν σε 3065 νεκρούς.
Πα να πραγματοποιηθούν αυτά τα σπουδαία κατορθώματα, έδωσαν τη ζωή τους τριάντα από τα καλύτερα παλληκάρια του μηχανικού και τέσσερα του πεζικού. Σαράντα δυο τραυματίστηκαν και πέντε έμειναν σακάτηδες. Πολλοί άλλοι, που ξεπερνούν τους εκατόν πενήντα, βρίσκονται σε κατάσταση προφυματική και πάσχουν από πλευρίτιδες, που τις άρπαξαν σε ολονύκτιες ενέδρες κάτω από βροχές και χιονοθύελλες κοντά στις σιδηροδρομικές γραμμές. Σήμερα αργοπεθαίνουν στα χωριά τους, χωρίς καμιά κρατική περίθαλψη και στοργή. Και δεν φθάνει αυτό. Τα “εθνικά κομιτάτα”, οι σούρληδες, οι εασαδίτες, που γέμισαν την εθνοφυλακή, τους δέρνουν και τους κάνουν λυώμα το κεφάλι στο πεζοδρόμιο με το τακούνι των παπουτσιών τους.
Για κάθε άλλη χώρα εκτός την Ελλάδα, η ηρωική αυτή δράση που πραγματοποιήθηκε με αφάνταστους κόπους και υπεράνθρωπες προσπάθειες, θ’ αποτελούσε απαράγραπτους τίτλους τιμής και πολεμικές περγαμηνές, για τη διεκδίκηση των ελληνικών συμφερόντων ανάμεσα στα ενωμένα έθνη. Εδώ αντίθετα η ελληνική αντίδραση, με την ανοχή του επίσημου κράτους, κάνει ότι μπορεί για να σβύσει τις ένδοξες αυτές σελίδες της λευτεριάς... Ηρωοποιούν την ορεινή ταξιαρχία και γράφουν με χτυπητούς τίτλους πως “εκαλύφθη με δόξα”, γιατί μπήκε στο Ρίμινι πλαισιωμένη με αγγλικά τανκς και αεροπλάνα. Θα πρέπει όλοι αυτοί, που κατηγορούν σήμερα τον ΕΛΑΣ, να κοκκινίσουν από ντροπή, όταν σκεφτούν πως τα τμήματα του λαϊκού μας στρατού αντιμετώπισαν αμέτρητες φορές οχυρά και θωρακισμένες αμαξοστοιχίες με αυτόματα... στεν και σκουριασμένα επαναληπτικά όπλα! Κάποτε όμως θα δικαιωθούν κι ‘ αυτοί οι αγώνες. Ο λαός Θα στεφανώσει τότε με το δικό του τρόπο τους ήρωες. Οχι βεβαια με φανταχτερά παράσημα και κορώνες, αλλά με απλά στεφάνια ιτιάς από τα ιερά Τέμπη. Σαμποτάζ όπως της ταχείας γερμανικής αμαξοστοιχίας, των τοίχων αντιστήριξης, δεκάδες άλλες ανατινάξεις αμαξοστοιχιών στα Τέμπη, που απόσπασαν επανειλημμένα τα συγχαρητήρια του στρατηγείου Μέσης Ανατολής, μάχες όπως του Καράλακκου, όπου η γερμανική μεραρχία του Ες-Ες αναγκάστηκε με επίσημο έγγραφο “προς το στρατηγείον των ανταρτών” να ομολογήσει τη “γενναιότητα των ανδρών και την τακτική συγχρόνου στρατού”, Τη μάχη της Σπηλιάς, όπου οι αντάρτες κυκλωμένοι από παντού προτίμησαν τον ένδοξο θάνατο από την ατιμωτική παράδοση στον εχθρό, τέτια κατορθώματα θα μείνουν αξέχαστα στη μνήμη του λαού μας και θα πάρουν την πραγματική τους θέση στη νεοελληνική ιστορία, στην ιστορία της Εθνικής μας Αντίστασης”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου